خانه » شعر » مولانا » غزل شمارهٔ ۱۷۰۷ – چیزی مگو که گنج نهانی خریده‌ام

غزل شمارهٔ ۱۷۰۷ – چیزی مگو که گنج نهانی خریده‌ام

چیزی مگو که گنج نهانی خریده‌ام

جان داده‌ام ولیک جهانی خریده‌ام

رویم چو زرگر است از او این سخن شنو

دادم قراضه زر و کانی خریده‌ام

از چشم ترک دوست چه تیری که خورده‌ام

وز طاق ابروش چه کمانی خریده‌ام

با خلق بسته بسته بگویم من این حدیث

با کس نگویم این ز فلانی خریده‌ام

هر چند بی‌زبان شده بودم چو ماهیی

دیدم شکرلبی و زبانی خریده‌ام

ناگاه چون درخت برستم میان باغ

زان باغ بی‌نشانه نشانی خریده‌ام

گفتم میان باغ خود آن را میانه نیست

لیک از میان نیست میانی خریده‌ام

کردم قران به مفخر تبریز شمس دین

بیرون ز هر دو قرن قرانی خریده‌ام

مولانا molana

مطالعه بیشتر

شاید دوست داشته باشید!

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۷۵۸ – مست می عشق را حیا نی

مست می عشق را حیا نی وین باده عشق را بها نی آن عشق چو بزم و باده جان را می نوشد…

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۰۴۶ – نگشتم از تو هرگز ای صنم سیر

نگشتم از تو هرگز ای صنم سیر ولیک از هجر گشتم دم به دم سیر همی‌بینم رضایت در غم ماست چگونه گردد…

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۳۳ – کجاست ساقی جان تا به هم زند ما را

کجاست ساقی جان تا به هم زند ما را بروبد از دل ما فکر دی و فردا را چنو درخت کم افتد…

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۲۹۸ – زهی بزم خداوندی زهی می‌های شاهانه

زهی بزم خداوندی زهی می‌های شاهانه زهی یغما که می‌آرد شه قفجاق ترکانه دلم آهن همی‌خاید از آن لعلین لبی که او…

مولانا

غزل شمارهٔ ۹۳۵ – مکن مکن که پشیمان شوی و بد باشد

مکن مکن که پشیمان شوی و بد باشد که بی‌عنایت جان باغ چون لحد باشد چه ریشه برکنی از غصه و پشیمانی…

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۷۱ – تعالوا کلنا ذا الیوم سکری

تعالوا کلنا ذا الیوم سکری باقداح تخامرنا و تتری سقانا ربنا کاسا دهاقا فشکرا ثم شکرا ثم شکرا تعالوا ان هذا یوم…

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۹۳ بنده و مرید عشقیم برگیر موی ما را

بنده و مرید عشقیم برگیر موی ما را تا گل سجود آرد سیمای روی ما را رشک بهشت گردان امروز کوی ما…

مولانا

غزل شمارهٔ ۹۲۵ – دو ماه پهلوی همدیگرند بر در عید

دو ماه پهلوی همدیگرند بر در عید مه مصور یار و مه منور عید چو هر دو سر به هم آورده‌اند در…

دیدگاهتان را بنویسید

سبد خرید

سبد خرید شما خالی است.

ورود به سایت

بازنشانی گذرواژه ایجاد حساب کاربری