نتیش | هوش مصنوعی مجله اینترنتی
مطرب جان‌های دل برده
تا به شب تا به شب همین پرده
غزل شمارهٔ ۲۴۲۱ – مطرب جان‌های دل برده
جان‌هایی که مست و مخمورند
بر سر باده باده‌ای خورده
در خرابات مفردان رفته
خرقه آب و گل گرو کرده
شاید دوست داشته باشید!
مولانا
یکی مطرب همی‌خواهم در این دم که نشناسد ز مستی زیر از بم حریفی نیز خواهم غمگسار‌ی ز بی‌خویشی نداند شادی از…
مولانا
من اگر پرغم اگر خندانم عاشق دولت آن سلطانم هوس عشق ملک تاج من است اگرم تاج دهی نستانم رنگ شاخ گل…
مولانا
زهی می کاندر آن دستست هیهات که عقل کل بدو مستست هیهات بر آن بالا برد دل را که آن جا سر…
مولانا
خامشی ناطقی مگر جانی می‌زنی نعره‌های پنهانی تو چو باغی و صورتت برگی باغ چه صد هزار چندانی بی تو باغ حیات…
مولانا
من پری زاده‌ام و خواب ندانم که کجاست چونک شب گشت نخسپند که شب نوبت ماست چون دماغ است و سر استت…
مولانا
تا نزند آفتاب خیمه نور جلال حلقه مرغان روز کی بزند پر و بال از نظر آفتاب گشت زمین لاله زار خانه…
مولانا
من از کجا غم و شادی این جهان ز کجا من از کجا غم باران و ناودان ز کجا چرا به عالم…
مولانا
ای بنده بازگرد به درگاه ما بیا بشنو ز آسمان‌ها حی علی الصلا درهای گلستان ز پی تو گشاده‌ایم در خارزار چند…