خانه » شعر » مولانا » غزل شمارهٔ ۱۶۷۰ – ما به خرمنگاه جان بازآمدیم

غزل شمارهٔ ۱۶۷۰ – ما به خرمنگاه جان بازآمدیم

ما به خرمنگاه جان بازآمدیم

جانب شه همچو شهباز آمدیم

سیر گشتیم از غریبی و فراق

سوی اصل و سوی آغاز آمدیم

وارهیدیم از گدایی و نیاز

پای کوبان جانب ناز آمدیم

در کنار محرمان جان پروریم

چونک اندر پرده راز آمدیم

او کمند انداخت و ما را برکشید

ما به دست صانع انگاز آمدیم

پیش از آن کاین خانه ویران کرد اجل

حمدلله خانه پرداز آمدیم

نان ما پخته‌ست و بویش می رسد

تا به بوی نان به خباز آمدیم

هین خمش کن تا بگوید ترجمان

کز مذلت سوی اعزاز آمدیم

مولانا molana

مطالعه بیشتر

شاید دوست داشته باشید!

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۶۴۲ – زان جای بیا خواجه بدین جای نه جایی

زان جای بیا خواجه بدین جای نه جایی کاین جاست تو را خانه کجایی تو کجایی آن جا که نه جای است…

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۱۹۵ – سوی خانه خویش آمد عشق آن عاشق نواز

سوی خانه خویش آمد عشق آن عاشق نواز عشق دارد در تصور صورتی صورت گداز خانه خویش آمدی خوش اندرآ شاد آمدی…

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۰۷۱ – معده را پر کرده‌ای دوش از خمیر و از فطیر

معده را پر کرده‌ای دوش از خمیر و از فطیر خواب آمد چشم پر شد کآنچ می‌جُستی بگیر بعد پرخوردن چه آید‌؟…

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۵۲۲ – ورا خواهم دگر یاری نخواهم

ورا خواهم دگر یاری نخواهم چو گل را یافتم خاری نخواهم تو را گر غیر او یار دگر هست برو آن جا…

مولانا

غزل شمارهٔ ۳۰۹۹ – بداد پندم استاد عشق ز استادی

بداد پندم استاد عشق ز استادی که هین بترس ز هر کس که دل بدو دادی هر آن کسی که تو از…

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۴۲۶ – فدیتتک یا ستی الناسیه

فدیتتک یا ستی الناسیه الی کم تشد فم الخابیه الا فاملئی منه لی کاسه تذکرنی صفوه ناسیه فما کاسه منه الا نجی…

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۲۲۳ – ای همه سرگشتگان مهمان تو

ای همه سرگشتگان مهمان تو آفتاب از آسمان پرسان تو چشم بد از روی خوبت دور باد ای هزاران جان فدای جان…

مولانا

غزل شمارهٔ ۵۵۴ – این رخ رنگ رنگ من هر نفسی چه می‌شود

این رخ رنگ رنگ من هر نفسی چه می‌شود بی هوسی مکن ببین کز هوسی چه می‌شود دزد دلم به هر شبی…

دیدگاهتان را بنویسید

سبد خرید

سبد خرید شما خالی است.

ورود به سایت

بازنشانی گذرواژه ایجاد حساب کاربری