جان جان‌هایی تو جان را برشکن
کس توی دیگر کسان را برشکن
گوهر باقی درآ در دیده‌ها
سنگ بستان باقیان را برشکن
ز آسمان حق بتاب ای آفتاب
اختران آسمان را برشکن
غیب دان کن سینه‌های خلق را
سینه‌های عیب دان را برشکن
بانشان از بی‌نشان پرده شده
بی‌نشانی هر نشان را برشکن
روز مطلق کن شب تاریک را
بارنامه پاسبان را برشکن
شمس تبریز آفتابی آفتاب
شمع جان و شمعدان را برشکن
مولانا
تمام اوست که فانی شدست آثارش به دوستگانی اول تمام شد کارش مرا دلیست خراب خراب در ره عشق خراب کرده خراباتیی…
مولانا
ما عاشق و سرگشته و شیدای دمشقیم جان‌داده و دل‌بستهٔ سودای دمشقیم زان صبحِ سعادت که بتابید از آن سو هر شام…
مولانا
امروز چرخ را ز مه ما تحیری‌ست خورشید را ز غیرت رویش تغیری‌ست صبح وجود را به جز این آفتاب نیست بر…
مولانا
امروز خوش است دل که تو دوش خون دل ما بخورده‌ای نوش ای دوش نموده روی چون ماه و امروز هزار شکل…
مولانا
بیا کامشب به جان بخشی به زلف یار می‌ماند جمال ماه نورافشان بدان رخسار می‌ماند به گرد چرخ استاره چو مشتاقان آواره…
مولانا
وای آن دل که بدو از تو نشانی نرسد مرده آن تن که بدو مژده جانی نرسد سیه آن روز که بی‌نور…
مولانا
تو تا بنشسته‌ای بر دار فانی نشسته می‌روی و می نبینی نشسته می‌روی این نیز نیکو است اگر رویت در این گفتن…
مولانا
برای عاشق و دزدست شب فراخ و دراز هلا بیا شب لولی و کار هر دو بساز من از خزینه سلطان عقیق…
نتیش | هوش مصنوعی مجله اینترنتی