غزل شمارهٔ ۲۴۲۳ – یا رشا فدیته من زمن رایته

مولانا molana

یا رشا فدیته من زمن رایته

لست تقول اننی ارحم من سبیته

محرقنی برده کفی اذا دعوته

محتجب بصده عنی اذا اتیته

آه الیس ناظری مختلف لطیفه

آه الیس مهجتی مسکنه و بیته

قد زرع الفراق فی خدی بذر زعفر

وشت علی العیون من کثره ما سقیته

قوسک حیث ما رمی السهم اصاب مقلتی

سهمک ظل من دمی یکتب قد کفیته