غزل شمارهٔ ۲۹۲۲ – هم تو شمعی هم تو شاهد هم تو می

ای یار مقامردل پیش آ و دمی کم زن زخمی که زنی بر ما مردانه و محکم زن گر تخت نهی ما…

بیا تا قدرِ یکدیگر بدانیم که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم چو مؤمن آینه‌یْ مؤمن یقین شد چرا با آینه ما روگرانیم؟…

ایا هوای تو در جان‌ها سلام علیک غلام می‌خری ارزان بها سلام علیک ایا کسی که هزاران هزار جان و روان همی‌کشند…

عشق جز دولت و عنایت نیست جز گشاد دل و هدایت نیست عشق را بوحنیفه درس نکرد شافعی را در او روایت…

عشق جانست عشق تو جان‌تر لطف درمان و از تو درمان‌تر کافری‌های زلف کافر تو گشته ز ایمان جمله ایمان‌تر جان سپردن…

هان ای طبیب عاشقان دستی فروکش بر برم تا بخت و رخت و تخت خود بر عرش و کرسی بر برم بر…

صوفیانیم آمده در کوی تو شیء لله از جمال روی تو از عطش ابریق‌ها آورده‌ایم کاب خوبی نیست جز در جوی تو…

دل و جان را طربگاه و مقام او شراب خم بی‌چون را قوام او همه عالم دهان خشکند و تشنه غذای جمله…