
متن کامل شعر نوروز بمانید که ایام شمایید 🔴 با معنی
نوروز بمانید که ایّام شمایید
آغاز شمایید و سرانجام شمایید
آن صبح نخستین بهاری که به شادی،
می آورد از چلچله پیغام، شمایید
آن دشت طراوت زده آن جنگل هشیار
آن گنبد گردننده ی آرام شمایید
خورشید گر از بام فلک عشق فشاند،
خورشید شما ، عشق شما ، بام شمایید
نوروز کهنسال کجا غیر شما بود ؟
اسطوره ی جمشید و جم و جام شمایید
عشق از نفس گرم شما تازه کند جان
افسانه ی بهرام و گل اندام شمایید
هم آینه ی مهر و هم آتشکده ی عشق،
هم صاعقه ی خشم ِ بهنگام شمایید
امروز اگر می چمد ابلیس، غمی نیست
در فنّ کمین حوصله ی دام شمایید
گیرم که سحر رفته و شب دور و دراز است ،
در کوچه ی خاموش زمان، گام شمایید
ایّام به دیدار شمایند مبارک
نوروز بمانید که ایّام شمایید
پیرایه یغمایی
معنی شعر
در ادبیات دینی و عرفانیمان، تحول روزگار را با تحول دل و قلب هماهنگ می خاستیم که در قالب شعر معروف نوروزی متبلور شده است که “یا مقلب القلوب و الاحوال. یا محول الحال والاحوال.یا مدبر الیل والنهار! حَوّل حالنا الی احسن الحال. ” و از قول بزرگان دینیمان آمده است که عید واقعی، روزی است که در آن گناه نکرده باشیم.
سخن شاعر نیز همین است. او می گوید تبرک و برکت ایام به ما بستگی دارد و به آنچه در درون ماست. اگر خودمان مبارک باشیم و مبارک شویم، به ایام هم برکت خواهیم داد و هر لحظه در درونمان عیدی دیگر خواهیم داشت:..