متن کامل شعر نوروز بمانید که ایام شمایید | با معنی

متن کامل شعر نوروز بمانید که ایام شمایید 🔴 با معنی

نوروز بمانید که ایّام شمایید

آغاز شمایید و سرانجام شمایید

آن صبح نخستین بهاری که به شادی،

می آورد از چلچله پیغام، شمایید

آن دشت طراوت زده آن جنگل هشیار

آن گنبد گردننده ی آرام شمایید

خورشید گر از بام فلک عشق فشاند،

خورشید شما ، عشق شما ، بام شمایید

نوروز کهنسال کجا غیر شما بود ؟

اسطوره ی جمشید و جم و جام شمایید

عشق از نفس گرم شما تازه کند جان

افسانه ی بهرام و گل اندام شمایید

هم آینه ی مهر و هم آتشکده ی عشق،

هم صاعقه ی خشم ِ بهنگام شمایید

امروز اگر می چمد ابلیس، غمی نیست

در فنّ کمین حوصله ی دام شمایید

گیرم که سحر رفته و شب دور و دراز است ،

در کوچه ی خاموش زمان، گام شمایید

ایّام به دیدار شمایند مبارک

نوروز بمانید که ایّام شمایید

پیرایه یغمایی

معنی شعر
در ادبیات دینی و عرفانیمان، تحول روزگار را با تحول دل و قلب هماهنگ می خاستیم که در قالب شعر معروف نوروزی متبلور شده است که “یا مقلب القلوب و الاحوال. یا محول الحال والاحوال.یا مدبر الیل والنهار! حَوّل حالنا الی احسن الحال. ” و از قول بزرگان دینیمان آمده است که عید واقعی، روزی است که در آن گناه نکرده باشیم.
سخن شاعر نیز همین است. او می گوید تبرک و برکت ایام به ما بستگی دارد و به آنچه در درون ماست. اگر خودمان مبارک باشیم و مبارک شویم، به ایام هم برکت خواهیم داد و هر لحظه در درونمان عیدی دیگر خواهیم داشت:..

پاسخ

مطالعه بیشتر