غزل شمارهٔ ۱۹۱۰ – تو هر جزو جهان را بر گذر بین

مولانا molana

تو هر جزو جهان را بر گذر بین

تو هر یک را رسیده از سفر بین

تو هر یک را به طمع روزی خود

به پیش شاه خود بنهاده سر بین

مثال اختران از بهر تابش

فتاده عاجز اندر پای خور بین

مثال سیل‌ها در جستن آب

به سوی بحرشان زیر و زبر بین

برای هر یکی از مطبخ شاه

به قدر او تو خوان معتبر بین

به پیش جام بحرآشام ایشان

تو دریای جهان را مختصر بین

وان‌ها را که روزی روی شاه است

ز حسن شه دهانش پرشکر بین

به چشم شمس تبریزی تو بنگر

یکی دریای دیگر پرگهر بین