خانه » شعر » مولانا » غزل شمارهٔ ۱۵۱۱ – بیا ای آنک بردی تو قرارم

غزل شمارهٔ ۱۵۱۱ – بیا ای آنک بردی تو قرارم

بیا ای آنک بردی تو قرارم
درآ چون تنگ شکر در کنارم
دل سنگین خود را بر دلم نه
نمی‌بینی که از غم سنگسارم
بیا نزدیک و بر رویم نظر کن
نشانی‌ها نگر کز عشق دارم
بسوزم پرده هفت آسمان را
اگر از سوز دل دودی برآرم
خزان گر باغ و بستان را بسوزد
بخنداند جهان را نوبهارم
جهان گوید که بازآ ای بهاران
که از ظلم خزان صد داغ دارم
بگردان ساقیا جام خزانی
که از عشق بهار اندر خمارم
بده چیزی که پنهان است چون جان
به جان تو مده بیش انتظارم

مولانا molana

مطالعه بیشتر

شاید دوست داشته باشید!

مولانا

سبد خرید

سبد خرید شما خالی است.

ورود به سایت

غزل شمارهٔ ۱۵۱۱ – بیا ای آنک بردی تو قرارم

غزل شمارهٔ ۱۴۵۸ – یک لحظه و یک ساعت دست از تو نمی‌دارم

غزل شمارهٔ ۳۰۰۵ – آن دل که گم شده‌ست هم از جان خویش جوی

غزل شمارهٔ ۱۹۵۸ – ساقیا چون مست گشتی خویش را بر من بزن

غزل شمارهٔ ۳۰۵۵ – بیا بیا که نیابی چو ما دگر یاری

غزل شمارهٔ ۱۲۵۰ – به شکرخنده اگر می‌ببرد جان رسدش

غزل شمارهٔ ۱۰۸۲ – عقل بند رهروان و عاشقانست ای پسر

غزل شمارهٔ ۲۰۱۴ – راز چون با من نگوید یار من

غزل شمارهٔ ۱۸۱۱ – خوش می گریزی هر طرف از حلقه ما نی مکن