غزل شمارهٔ ۱۹۲۳ – ای روی مه تو شاد خندان

آن ماه ز هیچ کس نزاده‌ست

ور زانک بزاد زاد خندان

ای یوسف یوسفان نشستی

در مسند عدل و داد خندان

آن در که همیشه بسته بودی

وا شد ز تو با گشاد خندان

ای آب حیات چون رسیدی

شد آتش و خاک و باد خندان