خانه » شعر » مولانا » غزل شمارهٔ ۲۰۰۶ – هر کجا که پا نهی ای جان من

غزل شمارهٔ ۲۰۰۶ – هر کجا که پا نهی ای جان من

هر کجا که پا نهی ای جان من

بردمد لاله و بنفشه و یاسمن

پاره گل برکنی بر وی دمی

بازگردد یا کبوتر یا زغن

در تغاری دست شویی آن تغار

ز آب دست تو شود زرین لگن

بر سر گوری بخوانی فاتحه

بوالفتوحی سر برآرد از کفن

دامنت بر چنگل خاری زند

چنگلش چنگی شود با تن تنن

هر بتی را که شکستی ای خلیل

جان پذیرد عقل یابد زان شکن

تا مه تو تافت بر بداختری

سعد اکبر گشت و وارست از محن

هر دمی از صحن سینه برجهد

همچو آدم زاده‌ای بی‌مرد و زن

وآنگه از پهلوی او وز پشت او

پر شوند آدمچگان اندر زمن

خواستم گفتن بر این پنجاه بیت

لب ببستم تا گشایی تو دهن

مولانا molana

مطالعه بیشتر

شاید دوست داشته باشید!

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۳۲۱ – ای دل به کجایی تو آگاه هیی یا نه

ای دل به کجایی تو آگاه هیی یا نه از سر تو برون کن هی سودای گدایانه در بزم چنان شاهی در…

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۸۹ آمد بهارِ جان‌ها ای شاخِ تَر به رقص آ

آمد بهارِ جان‌ها ای شاخِ تَر به رقص آ چون یوسف اندر آمد، مصر و شکر به رقص آ ای شاهِ عشق‌‌پرور‌،…

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۲۴۷ – مرا اگر تو نیابی به پیش یار بجو

مرا اگر تو نیابی به پیش یار بجو در آن بهشت و گلستان و سبزه زار بجو چو سایه خسپم و کاهل…

مولانا

غزل شمارهٔ ۶۹ چه باشد گر نگارینم بگیرد دست من فردا

چه باشد گر نگارینم بگیرد دست من فردا ز روزن سر درآویزد چو قرص ماه خوش سیما درآید جان فزای من گشاید…

مولانا

غزل شمارهٔ ۷۸۵ – ما نه زان محتشمانیم که ساغر گیرند

ما نه زان محتشمانیم که ساغر گیرند و نه زان مُفلِسَکان که بُزِ لاغر گیرند ما از آن سوختگانیم که از لذّت…

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۰۹۵ – داد جاروبی به دستم آن نگار

داد جاروبی به دستم آن نگار گفت کز دریا برانگیزان غبار باز آن جاروب را ز آتش بسوخت گفت کز آتش تو…

مولانا

غزل شمارهٔ ۲۵۶۸ – یک حمله و یک حمله کآمد شب و تاریکی

یک حمله و یک حمله کآمد شب و تاریکی چستی کن و ترکی کن نی نرمی و تاجیکی داریم سری کان سر…

مولانا

غزل شمارهٔ ۱۳۹۲ – یار شدم یار شدم با غم تو یار شدم

یار شدم یار شدم با غم تو یار شدم تا که رسیدم بر تو از همه بیزار شدم گفت مرا چرخ فلک…

دیدگاهتان را بنویسید

سبد خرید

سبد خرید شما خالی است.

ورود به سایت

بازنشانی گذرواژه ایجاد حساب کاربری